7 juni 2014
We zijn weeral enkele weken thuis van onze pelgrimstocht naar Santiago de Compostella en hebben ondertussen het volledige bedrag van de donaties overgemaakt aan de organisatie "Asociación Valenciana de Solidaridad con los Niños" welke met hun stichting de "EMAUS" kindertehuizen" helpen.
Het totale eindbedrag bedraagt 658 euro, een mooi bedrag waarvoor wij al onze sponsors van harte danken:
De Raedt Guido en Diana, Costrop René en Rita, Kapsalon Hair-Force Kalmthout, Janssens-Noppe, Janssens Erna, Van Lingen Fred en Madelaine, K&K in Spanje-Patrick en Katja, Van Droffelaar Jan en Christa, Mevr. Van Nispen, Banse Hennie, Bastinck Laila, Wierenga Aadrik Ina, Harry en Annet, Otto Jan en Marga, den Hartog Wendy, Poutsma Ewoud en Marion, van Beek Victor H., Van Dongen Henny, Van Kastel Peter en Helma, Olierook Juul, Fam. van Vlaenderen Bart, Fam. Bastinck, Schepers Henk en Helga, de Pessemier Roger en Jenna en de enkele anonieme sponsors.
Van Wendy den Hartog, secretaris van de stichting "Asociación Valenciana de Solidaridad con los Niños", kregen we volgend mailtje:
Ik heb dit jaar weer gezeurd bij Aqua Natura en kan nu met 50% korting dag tickets krijgen voor de kinderen, dat komt op € 13.-- per kind...en dat voor AQUA NATURA...dat is wat ze heeeeel erg leuk vinden en dat voor de maand JULI. Met jullie donatie kunnen al tenminste 50 tickets gekocht worden. Ik ga kijken hoe we dit precies kunnen coördineren en ik weet zeker, dat de kinderen heel blij zullen zijn. Jullie horen van me.
Van harte bedankt voor jullie donaties, bloemen en lieve wensen,
Vera en Linda
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15e dag, 7 mei 2014, van Xiano de Camino naar Boente.
Deze morgen waren we weer om 7 uur paraat om onze 15e etappe aan te vangen. Gisteren hebben we een heel leuke avond gehad. We hebben ook Beth leren kennen, een Nederlandse, de man uit Mechelen was er ook en ook onze drie vriendinnen. Gerlinde en Gisela, de twee Duitse dames en een Nederlandse dame Miep. Miep is 76 jaar en loopt de camino al voor de 3e maal en Gerlinde voor de 5e maal. Deze drie zijn we de laatste week regelmatig tegengekomen en logeren meestal in dezelfde auberges. We hebben niet zo goed geslapen wegens het gesnurk van onze kamergenoten en het kraken van de bedden. In onze auberge was geen ontbijt te krijgen dus waren we al om 7 uur op stap. Na 4 km kwamen we een bar tegen waar we koffie, croissant en chocolade broodjes konden krijgen. Wie viel daar ook weer binnen? Jawel onze apostel Joannes met onze twee Duitse vriendinnen. Na een half uurtje zijn we dan weer verder gestapt door het bos. Het was een mooie omgeving met veel eucalyptus bomen, een heerlijke geur. Na zo’n 10 km kwamen we aan in Melide, een klein stadje met een leuke winkelstraat. Op een terrasje hebben we een lekkere suma naranja gedronken. We hebben vandaag veel alleen gewandeld, het was een rustige en mooie tocht. Op een gegeven moment hoorde we hoefgetrappel. Ik zei nog tegen Linda misschien is het wel die man die we de 8e dag zijn tegengekomen maar die zal al wel lang in Santiago zijn en jawel hoor, het was de Spanjaard met zijn wit paard. Enkele kilometers verder zat er in het bos een man en hij deelde ook stempels uit. Hij gebruikte nog een oud procedé en gaf stempels in was zoals ze vroeger deden. We zijn verder gewandeld en na 19,2 km kwamen we in Boente aan. We hebben hier als eerste om kwart voor een aan en hebben voor ons de beste slaapplaats gekozen. Ik slaap vandaag toch maar in het bedje boven Linda want ze heeft de laatste dagen niet veel geslapen door het gesnurk boven haar. Voor ons begint de tocht naar Santiago nu wel te korten. Daarstraks zijn we het bordje van 46 km gepasseerd. We hopen zaterdagvoormiddag in Santiago de Compostella aan te komen.
Meer foto's klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
=======================================================================
14e dag, 6 mei 2014, van Ventas de Naron naar Xiano de Camino.
Meer foto's klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
12e dag, 4 mei 2014, van Sarria naar Mercadoiro
Vandaag opgestaan om 6.15 uur. Heerlijk geslapen, de twee andere bedjes op onze kamer waren niet bezet zodat we kamer en badplaats voor ons alleen hadden. We hebben hier ontbeten en om 7.30 uur waren we al op stap. Het zou voor ons vandaag een speciale dag worden. Als alles meeviel zouden we vandaag de laatste 100 km. naar Santiago de Compostella ingaan. Eerst een hele klim en dan een flinke afdaling om het dorp te verlaten. We liepen in de ochtendmist en dat gaf een bizar beeld, al die pelgrims in de mist. Daarna terug een tocht door het bos met weer dat kabbelend beekje en rechts een verlaten spoorweg. Vandaag was het een leuke afwisselend tocht langs oude boerendorpen met hun typische geur en laverend tussen de koeienvlaaien. Terwijl we iets aan het eten waren kwam er ook een schaapherder voorbij, hij had ook enkele kleine geitjes bij. We hebben nog een halve kilometer achter de schapen moeten lopen op een pad dat bezaait was met schapendrolletjes. Het was een leuke wandeling, het beekje liep soms de weg over en dan moeten we via stenen het beekje oversteken. Na 10 kilometer werden onze voeten zo warm dat we onze schoenen hebben uitgetrokken en verder hebben gelopen op onze sportsandalen. Juist voor we in Ferreiros aankwamen zijn we nog de “100 km naar Santago“ paal tegengekomen. Een speciaal moment. We hebben er enkele foto’s van genomen. Als we in Ferreiros aankwamen was het nog maar 12.45 uur. We wisten niet goed wat we zouden doen, hier overnachten of verder lopen. De volgende grote plaats was Portomarin, zo’n 10 km verder. We wisten niet of we in de kleine dorpjes tussenin een slaapplaats zouden vinden. We zien we en we stapte verder. Na zo’n 5 km passeerde we auberge Mercadoiro, het is een oude boerderij die ze omgebouwd hebben tot logementshuis. Helemaal in het groen met een mooi terras. Het eten is hier prima, ze koken lekker. We slapen met 10 op een kamer. De wasplaatsen laten wel wat te wensen over. We zitten nu nog samen met de andere pelgrims waarvan we er enkele nog kennen van vroeger zo ook de twee Duitse dames die we al heel onze tocht regelmatig zijn tegengekomen. Morgen vertrekken we vroeg naar Portomarin want volgens ons boekje staat ons eerst nog een flinke klim te wachten en dan een afdaling naar Portomarin waar we via de Romeinse brug over de Miño het dorp zullen bereiken.
Meer foto's klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
======================================================================
11e dag, 3 mei 2014, van Samos naar Sarria
Meer foto's klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
10e dag, 2 mei 2014, van Triacastela naar Samos (klikt Grieks maar is wel Spaans...)
We zijn weeral enkele weken thuis van onze pelgrimstocht naar Santiago de Compostella en hebben ondertussen het volledige bedrag van de donaties overgemaakt aan de organisatie "Asociación Valenciana de Solidaridad con los Niños" welke met hun stichting de "EMAUS" kindertehuizen" helpen.
Het totale eindbedrag bedraagt 658 euro, een mooi bedrag waarvoor wij al onze sponsors van harte danken:
De Raedt Guido en Diana, Costrop René en Rita, Kapsalon Hair-Force Kalmthout, Janssens-Noppe, Janssens Erna, Van Lingen Fred en Madelaine, K&K in Spanje-Patrick en Katja, Van Droffelaar Jan en Christa, Mevr. Van Nispen, Banse Hennie, Bastinck Laila, Wierenga Aadrik Ina, Harry en Annet, Otto Jan en Marga, den Hartog Wendy, Poutsma Ewoud en Marion, van Beek Victor H., Van Dongen Henny, Van Kastel Peter en Helma, Olierook Juul, Fam. van Vlaenderen Bart, Fam. Bastinck, Schepers Henk en Helga, de Pessemier Roger en Jenna en de enkele anonieme sponsors.
Van Wendy den Hartog, secretaris van de stichting "Asociación Valenciana de Solidaridad con los Niños", kregen we volgend mailtje:
Ik heb dit jaar weer gezeurd bij Aqua Natura en kan nu met 50% korting dag tickets krijgen voor de kinderen, dat komt op € 13.-- per kind...en dat voor AQUA NATURA...dat is wat ze heeeeel erg leuk vinden en dat voor de maand JULI. Met jullie donatie kunnen al tenminste 50 tickets gekocht worden. Ik ga kijken hoe we dit precies kunnen coördineren en ik weet zeker, dat de kinderen heel blij zullen zijn. Jullie horen van me.
Van harte bedankt voor jullie donaties, bloemen en lieve wensen,
Vera en Linda
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
17e
dag, 9 mei 2014, van A Brea naar Montogozo.
Vandaag
de voorlaatste dag naar Santiago. We sliepen vannacht met 6 Franse dames op de
kamer en die waren al om 6 uur uit de veren. Het licht ging aan op de kamer en
dan zijn we ook maar opgestaan. Om half zeven stonden we al in de ochtendnevel
op straat. De eucalyptus, het kraaien
van de haan en het fluiten van de
vogeltjes gaf ons direct een goed gevoel, het was wij twee met de natuur. We
dachten dat we na enkele kilometers wel onze broodnodige koffie konden drinken
maar het werden uiteindelijk 10 km voor we konden ontbijten, een lekkere koffie
met een broodje kaas en ham. Het zonnetje begon te schijnen en we dachten dat
we een zee van tijd hadden want we moesten vandaag maar 17 km lopen. We hebben
vandaag veel naast mekaar gelopen met in de gedachten dat deze caminotocht
morgen zou afgelopen zijn. We hebben de voorbije weken ook veel met het hoofd
naar beneden moeten kijken en plotseling besefte ik hoeveel pelgrims van alle nationaliteiten hier hun voetstappen al in het zand hadden
gedrukt in al die voorbije eeuwen. Voor iedere pelgrim was het wel een
belevenis en iedereen beleefd dit op zijn manier. Wat mij wel treft is dat er
onder de verschillende nationaliteiten een prima toffe sfeer heerst, elke avond
komen we met verschillende nationaliteiten samen en maken in verschillende
talen een gezellig praatje. De laatste loodjes wegen het zwaar en dat was ook
voor ons vandaag het geval. Het zou vandaag geen 17 km worden maar wel 23 km; weer een hele trip. We zijn in Montogozo
aangekomen, een overnachtingsplaats met duizenden slaapplaatsen. Deze
overnachtingsplaats is gebouwd in het Heilig jaar toen de paus naar Santiago op
bezoek kwam. Er was toen nood aan deze overnachtingsplaats. Alle kamers hebben 4
stapelbedden met moderne inrichting. Elk gebouw heeft zijn badplaatsen. Van
hieruit is het nog ongeveer 4 km naar Santiago, dus morgen maar een klein
tochtje. Onze mannen zijn vandaag ook met de auto naar Santiago vertrokken en
wachten ons morgen op voor de kathedraal van Santiago de Compostella.
18e dag 10
mei aankomst in Santiago de Compostella.
Na
een laatste tocht van 4 km zijn we vanmorgen om 8 uur in Santiago aangekomen.
Onze pelgrimstocht zit er op. Samen met onze mannen zijn we de Santiago
oorkonde gaan ophalen en nog even een bezoek gebracht aan het pelgrimshuis van “de
lage landen”. Morgen terug naar huis. De tocht was voor ons een speciale belevenis. Het was ook leuk om
regelmatig de vele positieve reacties van het thuisfront te mogen ontvangen, we hebben er van genoten. We hadden ook de
intentie om met deze pelgrimstocht de Spaanse "EMAUS" kindertehuizen" te steunen
en dit via de organisatie "Asociación
Valenciana de Solidaridad con los Niños". Vele van onze vrienden,
kennissen en Facebookvrienden hebben ons daarin gesteund en ons een donatie
bezorgd. Zij die ons nog willen steunen kunnen dat nog doen via:
DEUTSCHE BANK International :
IBAN : ES91 0019 0327 1740 1003 2481 BIC : DEUTESBB
Spanje : 0019.0327.17.4010032481
met vermelding: Sponsoring Hondon Santiago.
16e
dag, 8 mei 2014, van Boente naar A Brea.
 |
| Linda op stap |
 |
| Graanschuren |
Gisterenavond
hebben we al afscheid genomen van onze Duitse vriendinnen en van de Hollandse
Miep want zij zonden vandaag minder kilometers wandelen. Zij vertrekken pas
volgende week dinsdag en woensdag naar huis. Misschien zien we ze nog in Santiago.
Vandaag vroeg uit de veren want we
wisten dat we vandaag rond de 20 km moesten
stappen. We hadden de rugzakken gisterenavond al klaargezet. Linda was om zes
uur wakker en een half uurtje later slopen we
op de tippen van onze schoenen de slaapkamer uit om onze 4 Spaanse
kamergenoten niet wakker te maken. Het was nog schemerdonker en in het bos
hoorden we al de vogeltjes fluiten. Vandaag was het een dag van dalen en
klimmen maar de natuur was prachtig. Lopen voorbij de eucalyptusbossen,
eikenbomen, berkenbomen, braambessen en velden met boterbloemen. We dachten
allebei terug aan onze jeugd toen we ook nog in onze streek dit konden ervaren.
Het was een ontspannende wandeling. Na ongeveer 5 km hebben we onze eerste
koffie met een broodje genomen en dan weer op stap. Het was vandaag wel veel
klimmen en dalen maar het was een mooie dag. Wat je hier in Galicië veel ziet
zijn de “hórreo”. Horreo’s zijn
graan- en voedselschuren op palen. Daar deze schuren op palen staan kan het ongedierte
niet binnendringen in de schuren en is het voedsel ook beschermd tegen de regen.
De spleten in de wanden zorgen voor het drogen van het voedsel. Na 25 km. zijn
we dan in A Brea aangekomen. De tocht was langer dan verwacht. We hebben hier
een fantastisch hostel gevonden met ook een slaapplaats voor 10 personen voor
pelgrims. We zitten nu op ongeveer 25 km voor Santiago. Morgen een kortere
tocht en dan zaterdagvoormiddag de laatste kilometers naar Santiago waar onze
mannen ons in de voormiddag voor de
kathedraal opwachten.
Onze tocht van vandaag klik HIER
15e dag, 7 mei 2014, van Xiano de Camino naar Boente.
Deze morgen waren we weer om 7 uur paraat om onze 15e etappe aan te vangen. Gisteren hebben we een heel leuke avond gehad. We hebben ook Beth leren kennen, een Nederlandse, de man uit Mechelen was er ook en ook onze drie vriendinnen. Gerlinde en Gisela, de twee Duitse dames en een Nederlandse dame Miep. Miep is 76 jaar en loopt de camino al voor de 3e maal en Gerlinde voor de 5e maal. Deze drie zijn we de laatste week regelmatig tegengekomen en logeren meestal in dezelfde auberges. We hebben niet zo goed geslapen wegens het gesnurk van onze kamergenoten en het kraken van de bedden. In onze auberge was geen ontbijt te krijgen dus waren we al om 7 uur op stap. Na 4 km kwamen we een bar tegen waar we koffie, croissant en chocolade broodjes konden krijgen. Wie viel daar ook weer binnen? Jawel onze apostel Joannes met onze twee Duitse vriendinnen. Na een half uurtje zijn we dan weer verder gestapt door het bos. Het was een mooie omgeving met veel eucalyptus bomen, een heerlijke geur. Na zo’n 10 km kwamen we aan in Melide, een klein stadje met een leuke winkelstraat. Op een terrasje hebben we een lekkere suma naranja gedronken. We hebben vandaag veel alleen gewandeld, het was een rustige en mooie tocht. Op een gegeven moment hoorde we hoefgetrappel. Ik zei nog tegen Linda misschien is het wel die man die we de 8e dag zijn tegengekomen maar die zal al wel lang in Santiago zijn en jawel hoor, het was de Spanjaard met zijn wit paard. Enkele kilometers verder zat er in het bos een man en hij deelde ook stempels uit. Hij gebruikte nog een oud procedé en gaf stempels in was zoals ze vroeger deden. We zijn verder gewandeld en na 19,2 km kwamen we in Boente aan. We hebben hier als eerste om kwart voor een aan en hebben voor ons de beste slaapplaats gekozen. Ik slaap vandaag toch maar in het bedje boven Linda want ze heeft de laatste dagen niet veel geslapen door het gesnurk boven haar. Voor ons begint de tocht naar Santiago nu wel te korten. Daarstraks zijn we het bordje van 46 km gepasseerd. We hopen zaterdagvoormiddag in Santiago de Compostella aan te komen.
Meer foto's klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
14e dag, 6 mei 2014, van Ventas de Naron naar Xiano de Camino.
 |
| Tocht door het bos |
 |
| Wapenschild Palace de Rei |
Nog
goed gelachen gisteren avond. In het stapelbedje boven Linda lag een
Luxemburgse te slapen en flink te snurken zodat we geen oog konden dichtdoen.
Linda duwde vanuit haar bed met haar twee benen tegen de matras van de
Luxemburgse maar niets hielp. Ze bleef maar doorsnurken, een heel bos heeft ze
afgezaagd… Gisteren hadden we nog afgesproken dat we zouden ontbijten in de
auberge tegenover onze slaapplaats, deze ging al om 7 uur open en onze auberge
pas om 7.30 uur. Er was zo vroeg alleen koffie of thee te krijgen met een
cakeje of een yoghurt, brood hadden ze nog niet. Samen met de andere gasten
hebben we nog “Ein
bißchen friede” gezongen en zijn dan in de regen met onze poncho’s aan op
stap gegaan in het gezelschap van onze Duitse vriendinnen. Een ervan is een
tijdje met ons meegelopen. Zij liep de camino al voor de 5e keer.
Tijdens de wandeling vertelde ze haar problemen. Na enkele kilometers hebben we
wel besloten om alleen verder te gaan.
Na 7 km zijn we gestopt aan een mooie bar waar we besloten een koffie te
drinken en een broodje te eten en wie kwam er na een tijdje binnen? Onze
apostel Johannes, die Duitse pelgrim waarover we vroeger al verteld hebben. Het
was een blij weerzien ook met de andere pelgrims want iedereen kent Johannes.
Hij vertelde dat hij het nu rustig aandeed want zijn vlucht naar huis was pas
op 28 mei. Toen we vertrokken zegden we nog tot ziens in Santiago, benieuwd of
we hem nog gaan zien. Van hieruit was het een mooi vlakke weg door het bos. We
hebben op onze tocht al veel gezien van bloemen, planten en dieren maar tot
onze verbazing hoorde we hier in het vochtige bos allerlei kikkers kwaken. Een
riviertje stroomde zomaar over de weg maar ze hadden er stapstenen over gelegd
zodat we met droge schoenen aan de overkant konden geraken. Om
10.30 uur kwam
het zonnetje erdoor. In Palace de Rei,
een klein stadje met niet meer dan een hoofdstraat, zijn we nog even het kerkje
binnengegaan. Veel kaarsen branden er aan het Mariabeeld. Toen we een kaars
hadden aangestoken begon er de
muziek Que Sera, Sera ,
wat moet zijn zal zijn, te spelen, voor ons allen een erg emotioneel moment. Van
de pastoor hebben we nog een caminostempel gekregen. Na Palace de Rei moesten we terug dalen en
stijgen en kwamen we voorbij eucalyptusvelden, een heerlijke geur. Op de middag
hebben we nog een broodje gegeten samen met apostel Johannes die daar ook weer
aankwam. Op dit traject, dat we nu lopen, zijn er weinig overnachtingsplaatsen
en in Xiao is er maar één goede auberge. Daarom belde Linda naar deze auberge om twee plaatsen te reserveren
en al goed want toen we er een uurtje later aankwamen na een dagtocht van 18
km. was alles al volzet. Heb je hier geen plaats meer dan moet je voor 3 euro
gaan overnachten op een slaapplaats van de gemeente welke meestal wat te wensen
overlaten. Deze typisch Gallische auberge is erg mooi en er is een leuke sfeer.
De uitbater heeft er een leuke inrichting van gemaakt en hijzelf is erg
vriendelijk voor de pelgrims. Ook onze drie Duitse vriendinnen zijn hier
aangekomen samen met drie Nederlanders . Vanavond kunnen we hier eten voor 10
euro. We gaan hier vanavond nog veel plezier hebben. Wat ons vandaag nog opviel
was dat men in sommige cafés tussen de spleten van de muren en stenen kleine
muntstukjes steken, wat hier de bedoeling van is weten we nog niet. Hier in
deze auberge is het niet. We hebben hier al elke dag verslag van onze tocht
gedaan maar je moet de camino lopen om het camino gevoel te krijgen…
 |
| Kerkje in Palace de rei |
Meer foto's klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
======================================================================
13e
dag, 5 mei 2014, van Mercadoiro naar Ventas
de Naron
.jpg) |
| nog 78 km te gaan |
.jpg) |
| nog 78 km te gaan |
Vandaag
weer vroeg uit de veren want het beloofd weer een zonnige dag te worden. Om 7
uur waren we klaar om te vertrekken. De barman was er nog niet om te ontbijten
dus zijn we maar zonder vertrokken richting Hospital de la Cruz. Al bij het buitenkomen van de auberge roken we al de
verse koeienlucht en dat op een nuchtere maag… In het begin was het een beetje
klimmen weer langs de boerderijen en de koeienvlaaien. Na een paar kilometer
konden we terug door een bos lopen. Na een uurtje kwamen we aan in Portomarin
gelegen aan een stuwmeer. In 1962 werd de rivier de Miño afgedamd
om het Belesar
reservoir te creëren, waardoor het oude dorp van Portomarín onder water kwam staan. De meest historische
gebouwen van de stad werden steen voor steen afgebroken en genummerd om dan later
op een hogere plaats terug opgebouwd te worden. Je komt de stad binnen via een
oude Romeinse brug en dan via marmeren trappen naar de binnenstad. Het was nog maar acht uur en we vonden het te
vroeg om hier te stoppen dus zijn we weer verder getrokken. De camino liep verder
door het bos. Wat wel opvalt is dat het nu wel erg druk aan het worden is. Veel
Spanjaarden en andere nationaliteiten lopen ook de
laatste 100 km om een Santiago
Oorkonde te kunnen bemachtigen. Ook veel Japanners, Koreanen en andere Aziaten
lopen de camino.
Ze zijn heel
vriendelijk en wensen iedereen een “Buen Camino”. Om 11 uur kwamen we aan een mooi
barretje waar we iets konden eten. We hoorden nog Nederlands praten en dat was
een Belg uit Kortrijk. Hij was vertrokken aan de Frans-Spaanse grens. Het was
de vijfde keer dat hij de camino liep. Zijn bagage liet hij steeds verder
brengen door een transportbusje want hij was al 77 jaar. Hij vertelde dat hij vroeger kennis had gemaakt
met een 88 jarige man uit Portomarin die hij nu ook weer bezocht had en die een
verzameling had van duizenden foto’s hoe het dorp er vroeger uitzag. Hij vond
het wel jammer dat de gemeente geen belangstelling had voor zijn verzameling,
zijn droom was een klein museum inrichten met zijn verzameling. Hij vond het
jammer dat zijn dorp met al die mooie herinneringen nu verdwenen was onder het
water. Nadien liepen we verder naar Hospital de la Cruz, een saaie weg waar
niet veel te beleven viel. Hospital is een klein gehuchtje waar maar een
auberge was die pas om 2 uur open ging.
Het was nog maar 12 uur dus besloten we verder te lopen tot Ventas de Naron,
ook een klein plaatsje met twee auberges waar we de beste hebben uitgekozen. Het
is een kleinschalige auberge met maar twee kamers voor 10 personen. Veel
pelgrims die we nog kennen van vroeger logeren hier ook. We zijn ook nog een
Nederlands koppel tegengekomen die met de fiets vertrokken waren in Nederland.
Zij hopen morgen Santiago te bereiken. Voor ons schiet het ook goed op, we zijn
daarstraks de kilometerpaal van 78 km. voorbijgelopen…
.jpg) |
| Brug Portomarin |
Meer foto's klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
======================================================================
12e dag, 4 mei 2014, van Sarria naar Mercadoiro
 | |
| Nog 100 km. te gaan |
Vandaag opgestaan om 6.15 uur. Heerlijk geslapen, de twee andere bedjes op onze kamer waren niet bezet zodat we kamer en badplaats voor ons alleen hadden. We hebben hier ontbeten en om 7.30 uur waren we al op stap. Het zou voor ons vandaag een speciale dag worden. Als alles meeviel zouden we vandaag de laatste 100 km. naar Santiago de Compostella ingaan. Eerst een hele klim en dan een flinke afdaling om het dorp te verlaten. We liepen in de ochtendmist en dat gaf een bizar beeld, al die pelgrims in de mist. Daarna terug een tocht door het bos met weer dat kabbelend beekje en rechts een verlaten spoorweg. Vandaag was het een leuke afwisselend tocht langs oude boerendorpen met hun typische geur en laverend tussen de koeienvlaaien. Terwijl we iets aan het eten waren kwam er ook een schaapherder voorbij, hij had ook enkele kleine geitjes bij. We hebben nog een halve kilometer achter de schapen moeten lopen op een pad dat bezaait was met schapendrolletjes. Het was een leuke wandeling, het beekje liep soms de weg over en dan moeten we via stenen het beekje oversteken. Na 10 kilometer werden onze voeten zo warm dat we onze schoenen hebben uitgetrokken en verder hebben gelopen op onze sportsandalen. Juist voor we in Ferreiros aankwamen zijn we nog de “100 km naar Santago“ paal tegengekomen. Een speciaal moment. We hebben er enkele foto’s van genomen. Als we in Ferreiros aankwamen was het nog maar 12.45 uur. We wisten niet goed wat we zouden doen, hier overnachten of verder lopen. De volgende grote plaats was Portomarin, zo’n 10 km verder. We wisten niet of we in de kleine dorpjes tussenin een slaapplaats zouden vinden. We zien we en we stapte verder. Na zo’n 5 km passeerde we auberge Mercadoiro, het is een oude boerderij die ze omgebouwd hebben tot logementshuis. Helemaal in het groen met een mooi terras. Het eten is hier prima, ze koken lekker. We slapen met 10 op een kamer. De wasplaatsen laten wel wat te wensen over. We zitten nu nog samen met de andere pelgrims waarvan we er enkele nog kennen van vroeger zo ook de twee Duitse dames die we al heel onze tocht regelmatig zijn tegengekomen. Morgen vertrekken we vroeg naar Portomarin want volgens ons boekje staat ons eerst nog een flinke klim te wachten en dan een afdaling naar Portomarin waar we via de Romeinse brug over de Miño het dorp zullen bereiken.
Meer foto's klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
====================================================================== .jpg) |
| Keuken |
.jpg) |
| Onze slaapplaats voor vannacht |
Lang uitgeslapen vandaag en lekker ontbeten met twee Nederlanders die ook op onze kamer sliepen. Om negen uur vertrokken, veel te laat voor een pelgrim. We hadden gehoopt om buiten het dorp nog een lekker kopje koffie te kunnen drinken maar het was direct een flinke klim door het bos, zonder koffie. Het was vandaag een saaie tocht. Door het bos stijgen en klimmen… We hadden gehoopt dat we wel ergens in een dorpje een cafeetje zouden tegenkomen maar na negen km. nog altijd alleen maar bos. Gelukkig hebben we altijd voldoende water en yoghurtjes bij maar omdat wij onze tas koffie niet op hadden leek het of we niet vooruit geraakte. We hebben nog een paar foto’s genomen maar het was saai, koeien, bos, groene natuur en kastanjebomen, er viel niet veel te beleven. Uiteindelijk na 11 km zagen we een wegwijzer met “Bar”. Wij er naar toe. Het was een nieuwe zaak en we bestelde een grote tas koffie. We kregen er nog een noten speculaas bij, dat was de kers op de taart. Na nog een broodje te hebben gegeten zijn we verder naar Sarria gewandeld. Volgen de barman nog zo’n 4 km. Uiteindelijk hebben we vandaag toch ruim 16 km gestapt. Om twee uur zijn we dan hier aangekomen. We hebben heel Sarria doorgelopen en hebben hier een prima overnachtingsplaats gevonden. Het logementhuis is nog maar twee jaar oud en we logeren op een kamer voor vier personen. Alles heel netjes. Morgen staan we wel weer terug vroeg op. We zien wel hoever we dan geraken maar voor twee uur moet je wel ter bestemming zijn. Het wordt steeds warmer op de middag. Onze voeten beginnen ook te protesteren. Vera heeft haar eerste blaar opgelopen en haar hiel is wat gezwollen en Linda haar knieën vinden het ook zo leuk niet meer… we zien wel hoever we morgen geraken. Vandaag een saaie dag, het enige leuke dat we vandaag gezien hebben was een grote gifgroene leguaan…
Meer foto's klik HIER
Onze route van vandaag klik HIER
======================================================================
10e dag, 2 mei 2014, van Triacastela naar Samos (klikt Grieks maar is wel Spaans...)
 |
| Linda en het oude vouwtje |
 |
| Linda |
 |
| het klooster van Samos |
We
hebben vandaag gekozen voor een korte tocht naar Samos. Dit is ongeveer een
10 km. De meeste pelgrims gaan vandaag
door naar Sarria (25 km) maar wij willen dat in twee dagen doen. We waren een beetje
moe en daarom kozen we voor deze kortere tocht. Ook n onze reisgids stond dat
het een mooie tocht was en daar wilde we toch van genieten. We hebben ook een beetje langer geslapen tot 7 uur. We
hebben rustig alles ingepast en om 8 uur eerst nog voor 3 euro uitgebreid gaan
ontbijten in een barretje in de straat. Kwart voor negen zijn we da op tocht
gegaan. Het eerste stuk lopen we nog langs de straat maar dan dalen we af langs
het bos. Naast ons loopt een kabbelend beekje. Het is er prachtig van natuur. We
komen ook enkele heel kleine boerendorpjes tegen. In het eerste dorpje kwamen
we een oud vrouwtje tegen en ze sprak ons aan. Ze vroeg of we naar Santiago
gingen en ze vertelde dat ze 88 jaar was. Linda vroeg haar hoe het met haar
ging en ze antwoordde dat ze elke dag een half aspirientje nam en een wandeling
maakte, het ging haar goed. We hebben van haar nog een leuke foto genomen. Zo
wandelde we verder langs het bos en de velden, prachtig dat je zo van de veldbloemen,
de geiten de koeien en de schaapjes kan genieten. We voelen ons nog altijd een
beetje in Oostenrijk. Na 12 km. zijn we
in Samos aangekomen. Een klein dorpje met een paar duizend inwoners. Wat ons
direct opviel was het grote oude klooster. Het is een imposant gebouw. Het Benedictijnenklooster van Samos is een van de meest beroemde en
belangrijke kloosters in de Spaanse geschiedenis. Het klooster van Samos heeft een
belangrijk rol gespeeld in de Galicische cultuur en geschiedenis. Als je
hier aankomt geeft het dorpje je ook direct een vakantiegevoel. Wat direct
opvalt als je naar het centrum loopt zijn de Sint Jakobsschelpen die in de balustrade
van brug zijn ingewerkt. We hebben eerst een slaapplaats gezocht. De eerste au
berge vroeg 9 euro, het klooster 3 euro maar dan moesten we onder het klooster
op een gang slapen en dat zagen we niet zo zitten. De volgende au berge vroeg
ook 9 euro maar daar kwamen we terecht in kamers waarvan de bezetting van de
muren viel en de wasplaats was niet erg netjes. We hebben dan maar besloten om
te gaan logeren in de eerste au berge. We slapen hier op een kamer voor 10
personen. We hebben onze was bij elkaar gezocht en hebben direct ons wasje
gedaan, ze hebben hier een wasmachine en een droogkast. Om 4 uur hebben nog lekker gegeten en een wandelingetje door het dorp gemaakt.
Morgen vervolgen we onze weg naar Sarria, ongeveer een 13 km.
Meer foto's klik HIER
======================================================================
9e
dag, 1 mei 2014, van Villafranca del Bierzo
naar Triacastela
.jpg)
We beginnen het al gewoon te worden, om 6,30 uur
opstaan en om 7,15 uur stonden we al weer op straat. Het was een “luxe” nacht
met ons tweetjes op één kamer met privé douche. We hebben heerlijk geslapen,
geen gesnurk, stilte..
Vandaag moesten we terug een berg beklimmen. Vanaf
een hoogte van 500 meter moesten we klimmen naar 1400 meter, terug een afdaling
naar 700 meter en terug een klim naar 1400 meter. Bijna ondoenbaar met een
rugzak van 10 kg. De pelgrims die deze tocht wagen geven hun rugzak met een
busje mee naar de plaats van aankomst.
Eigenlijk van het goede teveel. Gisteren
hebben we gehoord dat er ook elke dag een pelgrimsbus rond de berg rijd, dan
moet je enkel de laatste 18 km lopen. Wij hebben besloten om ook van deze
dienst gebruik te maken. Om 8,15 uur vertrok
de bus aan het andere einde van het dorp. De bus zette ons af in Leonaris. Van
hieruit konden we verder trekken. We zitten nu in Galicië. Leonaris is een
klein boerendorpje en de weg loopt over de erven van de boerderijen waar
de koeien in de stal staan te loeien.
Zoals in Zwitserland dragen ze allemaal een bel rond hun nek. Hier moesten weer
een hele klim naar boven over een pad vol met verse koeienvlaaien. De groene hellingen
staan vol met paardenbloemen en madeliefje, prachtig. Boven op de top was een
herberg waar alle pelgrims samenkwamen om iets te drinken en even te rusten.
Toen Linda haar boekje met de routes uit haar rugzak haalde kwam er een
Gallisch boertje naar ons toe en vertelde dat hij in ons boekje
stond. We vroegen hem waar en inderdaad, hij stond er in. Waarschijnlijk zocht
hij contact met alle pelgrims die zo’n boekje hadden. Hij vertelde nog dat hij
vroeger ook in Hoorn Nederland gewerkt had. Een hele aardige man, met trots
liet hij zijn foto ook aan andere pelgrims zien. Na iets te hebben
gedronken konden we onze tocht tussen de koeienvlaaien verder zetten. Nu was
het prettig stappen, altijd maar dalen op een rustig tempo. Een prachtig
uitzicht met belgerinkel van de koeien in de groene weiden. Na ongeveer 18 km.
zijn we dan in Triocastela aangekomen. We verblijven nu in een au berge, alles netjes
en op kamers voor 6 personen, allemaal vrouwen. Morgen hebben we een korte
tocht voorzien. Samen gaan we nog even naar het winkeltje en Linda gaat weer
lekker koken.
Meer foto's klik HIER
Onze gedeeltelijke route van vandaag klik HIER
=======================================================================
8e dag, 30 april 2014, van Ponferrada naar Villafranca del Bierzo
 |
| Bijschrift toevoegen |
Ondertussen zijn we één week aan onze pelgrimstocht bezig. Vanmorgen
om 7.30 vertrokken we naar Villafranca ook wel klein Santiago genoemd. Het
zou vandaag een lange trip worden. Aan het kasteel van Ponferrado kozen
we toch voor de kortere weg via de gewone baan. Het was 8 km langs de weg via
kleine dorpen. Het voetpad was makkelijk lopen maar was niet zo leuk van omgeving.. Na zes km
lopen begonnen onze spieren en benen toch wat pijn te doen en we besloten een
lekker tasje koffie te gaan drinken op een terrasje. We waren juist wat
uitgerust, Linda ging betalen en Vera was haar benen wat aan het masseren, toen
ook de Duitser Joannes er aan kwam. Wij noemen hem nu apostel Joannes. Joannes is al lange tijd op stap
want hij is vertrokken in Frankrijk. Hij zag dat Vera haar benen aan het
masseren was en hij kwam spontaan met een flesje wonderolie af. Hij vertelde
dat zijn vriendin “”Medicin” was en die had het hem meegegeven. Wonder boven
wonder hielp het nog goed ook. Vol frisse moed zijn we verder gestapt naar
Cacabelos via de pelgrimsroute tussen de wijngaarden. Ondertussen was het
lekker warm geworden, de zon was gaan schijnen en we konden wandelen in korte
broek en T-shirt. Rond de middag zijn we in Cacabelos aangekomen. Cacabelos is
een gezellig mooi oud stadje. We hebben een leuk terrasje opgezocht, schoenen
uitgetrokken en iets lekker gedronken. Lekker genieten in het zonnetje. Vandaag
hadden we al 16 km gelopen en we twijfelde wat we zouden doen, hier overnachten
of verder lopen. Vera had wel zin om nog een eintje verder te lopen. Het ging
goed, waarschijnlijk door die wonderolie en Linda zag het ook wel zitten om nog
verder naar Villafranca te lopen.
Onderweg kwamen we een Spaanse pelgrim te paard tegen. Hij vroeg ons of we van
hem en zijn paard een foto wilde nemen aan de kerk met ooievaarsnesten op de
toren. Na een eentje verder stappen keken we aan tegen een enorme helling naar
de top van de berg. Onze moet zonk in onze schoenen. Waren we toch maar in
Cacabelos gebleven. Stap voor stap zijn we de berg opgeklommen. Bovengekomen
via de weg konden we terug de zandweg op tussen de druivenranken. We werden
moe. Rond 15 uur zijn we dan in Villafranca geraakt. De eerste auberge was
gesloten en over de andere hadden we slechte kritiek gehoord. We zijn dan maar
doorgestapt naar het centrum. Er zou nog een auberge zijn aan de andere kant
van het dorp. Linda belde er naar toe om te vragen of er nog plaats was maar
alles was volzet. Toen zonk bij Vera de moet in haar schoenen, we hadden
vandaag 25 km gelopen. (1500 kcal verbruikt). We liepen voorbij een casa rural en we hebben besloten
om ons eens te verwennen. Voor 50 euro kregen we hier voor ons tweetjes een
goede kamer met douche en toilet. We konden ons eens lekker opknappen.
Kookgelegenheid was er niet daarom zijn we op het centrale plein van het dorp in
het zonnetje een lekkere menu gaan eten voor 10 euro, plato 1, plato 2, een
ijsje koffie en een wijntje. We zijn weer helemaal opgeknapt. Vanavond gaan we
eens lekker geniet van onze privacy op onze grote kamer met douche. Morgen moeten we weer de bergen in naar O Cebreiro…’t
zal zwaar worden.
Tocht van vandaag klik HIER
Meer foto's klik HIER  |
| Villafranca del Bierzo |
====================================================================
7e dag, 29 april 2014, van Riego de Ambros naar Ponferrada
 |
| Onze slaapplaats in Ponferrada |
.jpg)
Uiteindelijk hebben we deze nacht nog goed geslapen
alhoewel er veel lawaai was. Deze morgen stonden we al om 7 uur op straat om
onze tocht aan te vangen naar het stadje Ponferrada. Ponferrade is maar 13 km
maar de tocht viel ons toch behoorlijk tegen, weer die weg met leischilfers,
opletten waar je loopt is de boodschap. Maar het was echt prachtig van natuur.
De groene hellingen zijn helemaal bedekt
met een kleurenpracht van bloemen. Witte en gele brem met daartussen
lavendel en in de verte een beekje dat kronkelend naar het dal stroomt. We bevinden
om precies in Oostenrijk met ook aan de huizen de typische balkonnetjes. Na een
tocht van 5 uur, toch wel lang voor en afdaling van 13 km zijn we dan in
Ponferrada aangekomen. We logeren vandaag in een pension van de parochie. Het
ziet er allemaal erg netjes uit met een mooie tuin en een kapel. We slapen
vannacht voor 5 euro op een kamer voor 6 personen, allemaal dames. De vrijwilligers
die het logies runnen zijn ook zo lief om voor 5 euro onze was te doen en te
laten drogen. We zijn hier aangekomen rond de middag en houden het verder
rustig om onze spieren en kuiten wat rust te gunnen. We hebben hier wat in de
mooie tuin gezeten en even het standje rondgewandeld. Leuk dat we hier ook weer de baardige Joannes tegenkwamen. We
hebben deze Duitser leren kennen tijdens onze eerste overnachting bij Albergue
Casa de Jesús. Een heel lieve man die ons vertelde dat hij ook
acht steentje an zijn vrienden had achtergelaten aan het ijzeren kruis. Morgen weer vroeg op en we zien wel waar we
aankomen…
=================================================================== 6e dag, 28 april 2014, van Rabanal del Camino naar Riego de Ambros
.jpg) |
| aan het Cruz de Ferro |
We vertrekken vandaag om 7.15 uur gepakt en gezakt
om de berg verder te beklimmen naar La Cruz de Hiero (Cruz de Ferro). We waren
het dorp nog niet uit of we moesten onze regenkleding al aantrekken,
hevige wind en stortregen. De tocht naar boven was zwaar in de regen, kou en de
mist. Na 6 km kwamen we kletsnat aan in de herberg van Foncebadon om nog te
ontbijten. Heel de herberg zat al vol met pelgrims, het was er echt een leuke sfeer.
De vrijwilligers hadden voor de verkleumde pelgrims koffie, thee en warme melk
klaarstaan. De open haard brandde en iedereen was zich aan het warmen. We
kwamen er allerlei verschillende nationaliteiten tegen zo ook onze Duitse
vriendin die enkele dagen geleden haar voet had omgeslagen? Zij was met de taxi
tot daar gebracht en zij hoopte ook het Cruz
de Ferro te bereiken maar dat zat er helaas niet in, haar voet was helemaal opgezwollen. Na
een paar tassen koffie en een broodje zijn we dan verder vertrokken naar de
top. Terug in de kou en mist hebben we na zo’n 3 km het Cruz de Ferro bereikt. La Cruz
de Ferro is een ijzeren kruis op een houten paal van zo’n 5 meter hoog. Aan de voet van het kruis ligt een hoop stenen hier gebracht door de
pelgrims. Een legende zegt dat, wanneer de kathedraal van Santiago de Compostella
werd gebouwd, de pelgrims werden gevraagd een bijdrage te leveren door het
brengen van een steen. De traditie nu is om een steen die door de pelgrim is
meegebracht van huis, hier achter te laten als symbool van wat je in je leven
wil achterlaten en een hergeboorte op weg naar het laatste deel van de Camino.
Ook wij hadden een steen met onze namen erop meegebracht en hebben hem aan het
kruis bevestigd. Toch wel een emotioneel moment op deze koude en mistige
plaats. Terug op stap moesten we eerst nog wat dalen en stijgen en toen begon
de lastige zware daling naar het dal. Gelukkig was het ondertussen opgehouden
met regenen. De steile afdaling was erg
zwaar en moeilijk omdat de weg bestond uit leischilfers. We moeten erg opletten
om onze voeten niet om te slaan. Na de afdaling kwamen we aan in El Acebo, daar
scheen een stralende zon en er waren terrasjes en restaurants. Vele oude bekende
kwamen we daar terug tegen. Het was er erg gezellig maar toch namen we het besluit om nog 3,5 km door te
wandelen naar het volgende dorpje Riego de Ambros. Toen we daar aankwamen bleek
er maar één overnachtingsplaats te zijn. Het was een grote zaal met allemaal
kleine hokjes voor 4 personen zonder plafond met houten schuifdeuren als
slaapplaats. Voor 40 pelgrims was er één wc en wasplaats. Voor 5 euro konden we
daar slapen. We hadden geen zin om nog verder te gaan dus zijn we daar maar gebleven.
Gelukkig was er in het dorpje een restaurant waar we voor 10 euro een dagmenu
konden krijgen. We zijn daar gaan eten
met de Duitse moeder en dochter die we voor de laatste maal tegenkomen. Morgen
gaan ze nog naar de volgende stad en nemen dan de bus naar La Sarria om dan het
laatste stuk nog te voet te gaan naar Santiago.
Wegens tijdgebrek kunnen zij de tocht niet verder lopen en ook de komende dagen
zit er nog een flinke klim in de route. In heel het dorp is geen internet
daardoor konden we naar het thuisfront ook geen foto’s en verslag doorsturen.
.jpg) |
| Vrije gift |
Meer foto's klik HIER
=======================================================================
5e dag, 27 april 2014, van Astorga naar Rabanal del Camino
 |
| Linda en Vera, gelukkig hebben we onze hoedjes nog |
Gisterenavond heeft Linda nog lekker gekookt maar wel
wat te veel. Een jong koppeltje dat een broodje zat te eten, en likkebaardend naar
onze paste keek, was erg blij als we hen de rest van de pasta met saus
aanboden. Deze mogen vroeg uit de veren, we beginnen al echt te wennen aan het
pelgrimsleven. Om 6 uur opgestaan, ontbeten en om 7.10 uur waren we al op stap.
Het zou vandaag een zware tocht worden. Gelukkig is het opgehouden met regenen
maar nu speelt de kou en de ijzige wind die we op kop hebben ons parten. We missen nu wel een wollen sjaal, muts en handschoenen, hopelijk kunnen we die morgen ergens kopen. Toch
valt het beter mee dan gisteren, het is een constante klim maar de weg is goed
begaanbaar. We passeren enkele kleine boerendorpjes en blijven zicht houden op
de bergtop waar we naartoe moeten. Onderweg komen we nog een mooi tafereel
tegen. Een heidegebied heeft men afgespannen met prikkeldraad en daartussen
hebben pelgrims houten kruisen gevlochten. De top van de berg gaan we vandaag
niet bereiken.  |
| Houten kruisen in een prikkeldraad |
We zijn vertrokken op 920 meter hoogte en komen om 12.10 uur aan
in Rabanal del Camino op 1210 meter hoogte. In het dorp zijn verschillende grote
overnachtingszalen. Vele pelgrims, ook een groep Japanners, staan te wachten
tot de deuren van de gratis logies open gaan maar wij verkiezen vandaag toch wat meer luxe.
Na wat over- en weer geloop vinden we op het einde van de hoofdstraat toch een
kleine B&B. Voor 40 euro krijgen we een luxe slaapkamer voor vier personen met douche en toilet. De Duitse dame van 72 met haar dochter zijn blij wanneer we ze vragen bij ons te logeren. Dat alles tijdens zo’n tocht niet rozengeur en maneschijn is hoorde we bij onze aankomst
in het dorp. Tijdens onze vorige overnachting zou in hetzelfde gebouw van een jonge student al
zijn geld, 350 euro, gestolen zijn. De Duitse dames die gisteren bij ons
logeerde hebben ook pech, een van de dames heeft haar voet omgeslagen en kan
moeilijk meer lopen. Ze hebben haar met een taxi overgebracht naar het andere
eind van de berg waar ze op haar reisgezel wacht in de hoop dan toch nog verder
te kunnen lopen. Ze droeg een rugzak van 16 kg, veel te zwaar… ze hadden dan
ook alles bij van poedertjes, schmink, schoonheidsproducten… heb je hier echt
niet nodig. Vandaag koken we niet zelf, vanmiddag zijn we in het dorp nog
lekker een zondags menu gaan eten. Gelukkig voor Vera dat Linda geen wijn drinkt, had Vera er
eentje meer. Toch prima om terug op krachten te komen voor de tocht van morgen.
Nog 6 km klimmen en dan komen we aan op de top van de berg waar een ijzeren
kruis staat, een herdenkingsplaats voor de pelgrims.
Onze route van vandaag klik HIER
Meer foto's klik HIER
 |
| Pelgrimspad |
 |
| Kerktoren van Rabanal del Camino |
.jpg) |
| Winkeltje aan onze overnachtingsplaats |
.jpg) |
| Overnachtingsplaats |
=====================================================================
4e dag, 26 april 2014, van Villares de Orbigo naar Astorga
.jpg) |
| Pelgrimspop in het bos |
.jpg) | |
| Fruit- en drankenstalletj |
Vanmorgen om 6.30 uur opgestaan, ontbeten en om 8
uur onze regenkleding opgezocht en aangedaan want het regende pijpenstelen. Bij
ons vertrek werden we na 100 meter teruggeroepen door de vriendelijke uitbater
van de auberge. Hij vroeg ons of we al terug naar León wilde lopen… we liepen
de verkeerde kant uit. Ons wandelpad was
vandaag door de regen een modderig pad geworden. We moesten erg opletten om niet uit te glijden. Na het
eerste dorp dat we tegenkwamen, een dorpje met enkele boerderijen, liep onze
weg verder door het bos. Hier was het klimmen, klimmen, klimmen over de
glibberige bospaden. Onderweg stond een grote pelgrimspop aan een houten kruis
waar ook alle pelgrims even halt hielden. Na onze rustpauze moesten we nog
hoger het bospad oplopen. Het
was een zware klim met onze rugzak. Als we uitgeput
boven aankwamen stond er een stalletje met vers fruit, fruitsappen, koffie,
thee. Het was een stalletje dat er geplaatst werd voor de pelgrims door een
jong koppel. Ze waren erg vriendelijk en zeiden “ons huis is ook jullie huis,
welkom”. Ze vroegen niets voor de dranken, je mocht een vrije gift geven. Ze
hadden ook een mooie Santiagostempel met een hartje in verwerkt. Na een korte
rustpauze zijn we in de regen verder doorgelopen richting Astorga. Op een
gegeven ogenblik hoorde we in de verte geweerschoten, we dachten dat ze aan het
jagen waren of op kleiduiven aan het schieten waren maar toen we naderbij
kwamen zagen we dat het een processie was die ook in de gietende regen vanuit het
dorp San Gusto de la Vega de berg opliep. Op de kop van de processie liep een
man die met zijn geweer in de lucht schoot gevolgd door dragers met enkele
beelden en een grote vlag.
De fanfare was in het dorp gebleven wegens de hevige
regen. Na een aantal kilometers zijn we dan in Astorga aangekomen. Hier moesten
we weer een hele klim naar het oude stadscentrum maken dat op een berg gelegen was. Hier kwamen we om
12.30 uur uitgeput aan. Vandaag was het een kortere tocht van ongeveer 15 km.
maar wel een erg zware door de voortdurende regenval en de glibberige paden. De
erg drukke auberge waar we vannacht slapen is een pelgrims-auberge, je kan er
alleen maar overnachten als je een pelgrimspas hebt. Vrijwilligers beheren deze
auberge. Vannacht slapen we op een mooie kamer met twee stapelbedjes voor vier
personen samen met twee Duitse vrouwen die we al van vroeger kennen. 
Er is een
mooi terras met prachtig uitzicht en een grote prima ingerichte keuken waar we
straks zoals de andere pelgrims zelf ons potje gaan koken. We voelen
ons ook al helemaal “pelgrim”. Vanmiddag is dan het zonnetje gaan schijnen en
zijn we even de stad in geweest. Een terrasje gedaan en een broodje gegeten.
Morgen zal het een zware tocht worden naar het ijzeren kruis hoog in de bergen.
Volgens dat men hier zegt zou er nog sneeuw liggen…
.jpg) |
| Vera en Linda in de regen |
.jpg) |
| Onze slaapplaats voor vannacht |
Er is een
mooi terras met prachtig uitzicht en een grote prima ingerichte keuken waar we
straks zoals de andere pelgrims zelf ons potje gaan koken. We voelen
ons ook al helemaal “pelgrim”. Vanmiddag is dan het zonnetje gaan schijnen en
zijn we even de stad in geweest. Een terrasje gedaan en een broodje gegeten.
Morgen zal het een zware tocht worden naar het ijzeren kruis hoog in de bergen.
Volgens dat men hier zegt zou er nog sneeuw liggen… Onze route van vandaag klik HIER
Meer foto's klik HIER
======================================================================
3e dag, 25 april 2014, van Vilar la Mazarife naar Villares de Orbigo
 |
| Ooievaarsnesten op de toren van Orbigo |
.jpg) |
| Oude Romeinse brug in Orbigo |
Vannacht sliepen we met ons tweetjes op een kamer waar de deur niet van op slot kon. Linda heeft dan haar bed dan maar tegen de deur aangeschoven zodat we rustig konden slapen. Van slapen is er echter niet veel in huis gekomen, veel lawaai en koud, ’t heeft hier heel de nacht gevroren. We hebben onze joggingbroek en T-shirt dan maar aangetrokken om het toch een beetje warm te hebben. De oude (leger)dekens hebben we toch maar niet gebruikt. Om 6.30 zijn we opgestaan na een lange nacht, gedoucht met gelukkig warm water en een ontbijt genomen van 3 euro. Om kwart na acht waren we terug op stap naar onze volgende bestemming. Even buiten het dorp trok een vrouwtje haar raam open en bood ons een vers gebakken cakeje aan en wenste ons een
 |
| Onze slaapplaats |
Onze route van vandaag klik HIER
Meer foto's klik HIER
=======================================================================
2e dag, 24 april 2014, van León naar Vilar la Mazarife
.jpg) |
| Onze tweede stempel |
 |
| Welkom in Vilar la Mazarife |
Onze route van vandaag, klik HIER
Meer foto's klik HIER
.jpg)
.jpg) |
| Marcos plein in León |
.jpg) |
| Onze overnachtingsplaats Albergue Casa de Jesús |
===================================================
1e dag, 23 april 2014, Vertrek naar León
.JPG) |
| Vertrek in Alicante |
 |
| Onze eerste stempel |
Vannacht overnachten in een klein maar leuk hotelletje Hostal Alda Casco Antiguo vlak bij de kathedraal. Eerst nog iets te eten zoeken en dan morgen starten we echt met onze pelgrimstocht naar Santiago de Compostella.
Meer foto's van ons vertrek in Alicante klik HIER
.jpg) |
| Kathedraal van León |
